Een opgebroken weg
Tijdens een van mijn hardlooptrainingen kwam ik dit punt tegen. Ik besloot Evy even op pauze te zetten want ik besefte dat een grote boodschap hier voor mij lag. Het leven lijkt soms een mooi geplaveid pad. Alles loopt zoals gepland, en je zet stap na stap met vertrouwen. Totdat er ineens een bord staat: “Wegopbreking”. Plots is het vertrouwde pad verdwenen. Alles ligt open. Je moet stoppen. Omkeren misschien. Of zoeken naar een andere route. Ik kan je zeggen dat ik de afgelopen jaren dit meerdere keren heb ervaren en inmiddels dus wel weet hoe dit voelt.
Mijn beroerte en recente borstkanker zette bij mij, bij ons het leven plotsklaps stil. Alles wat vanzelfsprekend was, was dat opeens niet meer. Mijn lichaam liet mij in de steek. Mijn hoofd werkt anders. Mijn vertrouwen wankelt. Er lag echt een opgebroken weg voor mij – vol puin, hobbels en ook nog met omleidingen kan ik je zeggen.
Echter weet je wat ik heel, heel langzaam leer?
Dat een opgebroken weg niet het einde is.
Dat het zomaar ook het begin van iets nieuws kan zijn.
Ik besefte mij namelijk dat juist in dat opengebroken stuk het proces begint van opnieuw aanleggen. Van herstellen. Van bouwen. Ja, het is rommelig. Pijnlijk en verdrietig soms. En het duurt veel langer dan je zou willen. En soms is het bouwen en valt alles weer om. Echter ik weet ook dat het een plek is die ik nu creëer waar wortels dieper zullen gaan en goed zullen verankeren. Waar keuzes bewuster worden en waar hoop weer zachtjes durft te groeien en te bloeien.
Mijn nieuwe website – De Olijfboom – is bijvoorbeeld zo’n eerste stap op dat nieuwe pad. Geen grote sprongen, geen haast. Gewoon stap voor stap, soms strompelend, soms stilstaand of vallend zoals vandaag, maar altijd in beweging. Richting herstel. Richting leven. Richting Hem.
Dus als jij ook op een opgebroken weg staat, weet dan: je bent niet alleen. En blijf onthouden want wie weet… groeit er straks iets moois tussen het puin. Lees maar hieronder:
“Zie, Ik ga iets nieuws verrichten – nu ontkiemt het, merk je het niet?
Ik baai een weg door de woestijn, rivieren in de wildernis.”*
Jesaja 43:19 (NBV)
Deze tekst past zó mooi bij het beeld van een opgebroken weg. Juist op de plekken waar het dor en moeilijk is, belooft God iets nieuws te doen ontstaan. Een weg waar geen weg lijkt. Leven waar alles droog leek. Ik neem dit mee als ik op pad ga op mijn opgebroken weg.
Reactie plaatsen
Reacties