De volgende dag vertrokken we na het ontbijt als eerste naar, jep je raadt het al, een boodschappenwinkel. Deze vonden we vrij snel echter reden we verkeerd en daardoor moesten we even een omweg maken. Keren met een camper gaat namelijk niet zo makkelijk.
In de Super U kocht ik voor 2 dagen boodschappen. Je kan maar reserve in huis hebben, ja ja we hadden geleerd van de vorige keer. Voor de lunch kocht ik lekkere croissant en chocolade broodjes bij de bakker.
Nadat alles een plekje had in de camper, hervatte we onze reis. We reden door de Franse Alpen en wauw wat was dat mooi zeg! Echt we keken onze ogen uit; elke keer weer een nieuw panorama!
We reden ook door van de pittoreske ski dorpjes met van die gezellige winkeltjes en restaurantjes. Overal bloemen aan het balkon. Het deed ons denken aan Valloire waar we vorig jaar zaten. We reden ook langs het prachtige meer Lad de Roselend. Zo'n meer met zo'n groen-blauwe kleur. prachtig.
Rond 15 uur kwamen we aan op de plek van bestemming. Er was gelukkig nog een plekje voor 1 nacht. We mochten het plekje bewonderen en deden dit braaf maar goed we wisten ook dat we niet verder zouden rijden. Al snel hadden we alles geïnstalleerd en kon het genieten beginnen. Een ieder lekker zijn/haar ding. Na het avondeten deden de mannen nog een potje pingpong terwijl ik de afwas deed bij de camper. De avond afgesloten met een avondwandeling.
De volgende dag op tijd vertrokken richting Italië. Wel eerst de toilet en vuilwatertank geleegd; altijd handig. De tweede stop was de Intermarche. Snel even wat boodschappen ingeslagen en daarna konden we toch echt op pad. We reden door een prachtige bergpas; Sint-Berhardpas. Deze pas verbindt Frankrijk met Italië. Echt zo mooi weer!
Uiteindelijk dalen we weer af met de nodige bochten en passeren we de Italiaanse grens. De camping die we op het oog hadden was tot 15 uur dicht dus we besloten verder te rijden aangezien er voldoende camping in de buurt waren. Uiteraard stopte we eerst om even te lunchen. Daarna reden we door naar camping LazyBee. Er was plek zat en we mochten zelf wat uitkiezen. Prima uitzicht echter waaide er wel een stevige föhn wind; je weet wel zo'n warme wind.
Na een paar uur daarin gezeten te hebben, besloten we dat we de volgende dag door zouden rijden want ik werd van die föhn wind niet echt rustig. En laat dat nou net wel de bedoeling zijn, om tot rust te komen. Tijdens het rusten is manlief weer op zoek gegaan naar een nieuwe camping en heeft daar een mailtje naar toegestuurd om te vragen of er plek is voor meerdere dagen. Het voordeel van deze wind was wel dat de was zo droog was en alles weer lekker schoon in de kast lag.
We besluiten die avond wel lekker te gaan eten in het restaurant op de camping. Ze hebben ene groot terras buiten dus moet toch lukken met de hondjes. Oké Joep blafte wel als er mensen en/of honden op het terras kwamen maar over het algemeen was het goed te doen en minder stress vol dan we gedacht hadden. Zo zie je maar als je het niet probeert dan weet je het ook niet. We hebben heerlijk gegeten in het restaurant; de mannen een lekker stukje vlees en ik een bord vol met verschillende soorten gefrituurde vis. Onze buikjes zaten lekker vol! O ja we hadden ook nog een toetjes genomen. Die van zoonlief was een pizzabodem besmeerd met een dikke laag nutella. Tsja na 2 stukken had hij daar wel genoeg van. Soms denk je toch iets anders te krijgen.......
De volgende ochtend reden we rond 10 uur de camping af. De route was deze keer minder mooi. De dorpjes waren gewoon lelijk met zo heel af en toe een gekleurde villa. Maar echt op een gegeven moment rijden we een bocht door en wauw wat was dat prachtig zeg! Het Ortameer lag voor onze neus. Wederom een meer met die prachtige kleur blauw en allemaal dorpjes erom heen. Het deed wat mediterraans aan.
Rond 13 uur kwamen we aan op de camping, trouwens niks gehoord op onze email, dus tsja het was weer even spannend of er plek was. Ik mocht mee op de golfkar om het plekje wat er nog was voor ons te zien. Ik keurde het goed; we hadden wat uitzicht op het water, we hadden zon en schaduw. Prima toch. Echter later kwamen we er achter dat er veel muggen zaten. Deze kwamen uit de struiken en dat was toch echt minder. Normaliter zit manlief onder de bulten echter was ik nu degene die bezaaid was met rode bulten (lang leve de medicatie).
Maar goed in de middag hebben we nog even gezwommen in het meer. Spyro had het helemaal naar zijn zin en ging gelijk stenen opgraven. Iets wat hij altijd deed in het water. Joep vond het allemaal maar spannend; zeker toen ik hem liet zwemmen. Hij hield het bij pootje baden.
Moe maar voldaan liepen we weer terug naar ons plekje waar we nog heerlijk gerelaxt hebben. In de avond een lekkere camping maaltijd gegeten; kipstukjes, rösti rondjes, witte bonen in tomatensaus en ijsje toe. Lekker hoor!
De volgende dag besloten we dat we de volgende dag toch door zouden gaan trekken naar Zwitserland. Manlief haalde die dag nog wat boodschappen op de fiets en ik rustte deze dag lekker uit, schilderde wat en keek de laatste kilometers van de Tour de France. In de avond haalde we pizza op de camping en rekende we af. De avond afgesloten met een paar potjes Yatzee; heerlijke family time en tsja ook altijd zo'n moment waarop je beseft dat je met z'n drieën zit en niet met al die andere kanjers (oudste zoon met aanhang+).
De volgende dag op tijd vertrokken en eerst wat boodschappen gedaan. Het kon ook niet anders het was weer een prachtige route. We hebben er echt intens van genoten. We gingen over de Grimplselpas . Boven op deze pas bevindt zich de diepblauwe Totesee, een paar gebouwen en een kapel.
Na een korte lunch stop gingen we verder op pad door het prachtige Zwitserland inmiddels. Pitooreske dorpjes die allemaal een witte kerk hadden. Tegen het eind van de middag kwamen we aan op de camping. Plek hadden we reeds gereserveerd dus we konden snel door. Een wat gestuntel over hoe we de camper neer gingen zetten maar manlief won het deze keer. Het uitzicht is echt mooi. Hier houden we het wel even uit!
Eenmaal alles uitgestald begon het te regenen. Dus hup alles snel opruimen en de camper in. Tegenover ons was een bistro waar je patatjes kon halen dus de avondmaaltijd was snel gehaald. De gekocht boodschappen zouden we morgen wel opeten. Kortom heerlijke patatjes met een hamburger werd het! We genoten er alle drie van.
De volgende dag startte manlief met een rondje meer hardlopen (10 km). Knap hoor! Nadat we ontbeten hadden, zijn we het dorpje in gegaan op zoek naar een super markt om nog wat boodschappen te halen en om te pinnen. We wilde namelijk een wasje draaien en dat kon alleen met CHF. Het was een mooie wandeling door het dorpje heen. In het winkeltje alleen het hoog nodige gehaald en meer niet want poeh wat is het prijzig in Zwitserland.
Op de camping terug gelijk de was erin gegooid en na een uurtje hing hij al te drogen aan de waslijn. Samen met manlief en Joep naar de waterval gelopen. We keken hier vanaf onze plek tegenaan. Mooi en indrukwekkend altijd dat water! Onderweg vele mooie bloemen tegen gekomen!
Eenmaal op de camping terug werd het weer slechter. Dus snel de was van de lijn gehaald, spullen naar binnen en eenmaal in de camper brak de bui onweer los. Lo heeft deze keer dan ook maar in de camper gekookt; spaghetti. Lekker makkelijk en snel klaar. In de avond deed een ieder zijn/haar ding en tegen half 11 zochten we ons bedje op.
De volgende dag lekker rustig aan gedaan. Het plan was vandaag om met de kabelbaan naar boven te gaan en daar wat te wandelen. Na het ontbijt gingen we dan ook op pad. De route omhoog met de kabelbaan was fascinerend mooi. Echt indrukwekkend hoe het uitzicht was. Eenmaal boven een soort van route gekozen om te wandelen. Maar goed na de eerste klim, die best pittig was, dacht ik waar ben ik nu mee bezig, Is dit leuk? Waarom doe ik dit? Etc. je kent het misschien wel. Maar goed ik besloot toch door te gaan en het klimmen werd nog pittiger en mijn gemopper nog meer. En gemopper in mijnzelf hoor want de mannen die liepen meters voor mij met de hondjes. Jep die hadden we ook mee en klommen braaf mee! Uiteindelijk waren we boven tot 1700m gekomen en het uitzicht was mooi maar niet spectaculair of zo. Maar goed ik was trots op mijzelf dat ik dit gedaan had. Achteraf nog een flink wat dagen last gehad van spierpijn maar goed.......
Eenmaal boven betekent het ook weer naar beneden en tsja waar de een de voorkeur voor dalen heeft dan stijgen kan ik zeggen dat ik geen voorkeur heb. Ik vind beide gewoon echt zwaar. Aan het eind van de middag kwamen we weer aan bij de camping en konden de pootjes eindelijk omhoog en uitrusten. We besloten wat eten bij de bistro te halen en makkelijk te doen. voor die avond.
De volgende dag vertrokken we op tijd. We hadden aardig wat km te gaan met als eindbestemming camping Hollandischer Hof aan de Moezel Senheim. Helaas hadden we onderweg te maken met een oranje lampje wat niet meer uitging. Hij ging gelukkig niet knipperen want dan zouden we moeten stoppen. Toch best spannend als zo iets gaat branden.
Toen de camper even afsloeg, verkeerd schakelen, was het lampje weg. Dat was fijn maar goed een maal bij de camping was het lampje weer terug. We maakte een melding naar het verhuurbedrijf en we kregen als reactie; 'de camper is een beetje in de war!" Tsja wat moet je daar nu mee?
De camping was mooi. Hij stond vol met Nederlanders en hondjes. Het hele camping team sprak gewoon Nederlands. Voor nu prima zo'n camping. De camping ligt prachtig aan de Moezel en tussen de wijnstokken. Je loopt zo het dorpje in met een haven. Deze avond aten we lekker een simpele maaltijd. Lees de restjes uit de vriezer (rösti en kipnuggets) en een blik doperwten met wortels. De rest van de avond rustig aan gedaan.
De volgende dag rustig opgestart; ik doe het daar goed op! Na het ontbijt met elkaar boodschappen gehaald; althans zoonlief en ik de winkel in en manlief bleef met de camper en hondjes achter.
Het was een leuke rit langs de Moezel door Cochem heen. Op de camping hebben we lekker geluncht en daarna was het ME time. Ik heb heerlijk geschilderd en luisterde mee naar de Tour de France die manlief keek. Zoonlief vermaakte zich met zijn luisterboek en laptop. Voor het eten nog een lekker aperitiefje gedaan en in de avond gebarbecued. Gewoon de campingversie; vlees, sla en brood. Uiteraard de avond afgesloten met Yatzee. Zoonlief is toch echt de winnaar van deze vakantie.
Tsja en toen kwamen we aan bij het einde van onze vakantie. Vandaag gingen we richting huis en dat geeft altijd zo'n dubbel gevoel. Aan de ene kant fijn maar o ik had nog wel een week weg willen blijven.
Onderweg hadden we veel files en helaas botste er ook nog een vrachtwagen tegen onze zijlamp aan met zijn spiegel. Wij stonden stil en zoonlief en ik waren binnen in de camper. Het was echt een klap en ik dacht echt dit is goed mis. Maar goed uiteindelijk met de campereigenaar en de vrachtwageneigenaar alles goed opgelost met een briefje van €50.
De camper wat verder gezet en geluncht en even bijgekomen van de schrik. na de lunch onze reis vervolgd waar we tegen het eind van de middag in Kampen weer aankwamen.
We kunnen terugkijken op een fantastische vakantie. Wat hebben we veel gezien. Zoveel mooie plekjes echt cadeautjes waren het keer op keer. Ik vond het ook super om ons huisje zo bij ons te hebben. Je kan makkelijk lunchen en plassen onderweg. Eenmaal op een camping heb je zo alles geïnstalleerd. Je hebt ruimte genoeg in de camper om spullen op te bergen en ook het slapen ging prima. Wat dat betreft kan ik zeggen dat mijn droom is uitgekomen om op vakantie te gaan met de camper. Het was echt fantastisch en we hebben hele mooie herinneringen gemaakt met elkaar.
Echter viel mijn droom ook wat in duigen. Want juist door het vele rijden, wat wij gedaan hebben, en de beperkte vierkante meters, vond ik het behoorlijk overweldigend qua prikkels allemaal. Al snel, lees dag 1, moest ik mijn regelmaat los laten en gooide ik alles aan vastigheden die ik normaliter op een dag heb over boord. Jep ik liet alles los omdat ik gewoonweg niet wist hoe ik het een plekje kon geven op een dag. Dit maakte dat ik al snel vermoeid was van alle indrukken en de continue stroom aan prikkels. Het nog steeds slechte slapen maakte dat ik ook niet goed kon uitrusten en ik heb dus grotendeels echt op mijn reserve de vakantie doorgebracht.
De aanpassing, die we op een gegeven moment gemaakt hebben, door langer op 1 plek te blijven, was prettig en gaf wat rust. Maar was niet voldoende meer om de batterij opgeladen te krijgen. Het heeft dan ook weken thuis nog geduurd voordat ik mijzelf weer een beetje oké ging voelen. Eigenlijk pas sinds eind vorige week denk ik.
Had ik het willen missen; nee echt niet! Want mijn droom om vakantie te vieren met een camper is wel degelijk uitgekomen. En nogmaals we hebben zulke mooie herinneringen gemaakt en zoveel moois gezien. Dat neemt niemand ons meer af! En die koester ik in mijn hart en voor nu is het de vermoeidheid waard geweest. Gaan we het anders doen volgend jaar? Ja zeker want eenmaal thuis besloten we dat we wel willen kamperen volgend jaar. We kochten uiteindelijk zelfs een occasion Karsten tent voor nieuwe avonturen en herinneringen.
Reactie plaatsen
Reacties