In het hoofdstuk van deze week ging het over de gevolgen die hersenletsel heeft. Welke veranderingen heb ik waargenomen bij mijzelf, welke rollen zijn er veranderd ten opzichte van voor mijn hersenletsel, welke veranderingen waren/zijn positief en welke negatief. Heb ik nieuwe vaardigheden geleerd na het hersenletsel. We hebben het hier met elkaar in de ochtend over gehad. Het was allereerst weer fijn om bij elkaar te zijn en ook deze bijeenkomst was er veel herkenning en erkenning over en weer. En echt dit is zo fijn. Soms hoef je maar een paar woorden, zinnen te gebruiken en dan wordt je al begrepen door de ander. De tijd is in ieder geval wat mij betref omgevlogen.
Tussen de middag ging een ieder zijn/haar eigen gang. We hadden geleerd van de vorige keer (gezellig kletsend de pauze doorgebracht) even tijd nemen voor jezelf en ontprikkelen. Ik bleef in de gezamenlijke ruimte, zette mijn koptelefoon op met binaural muziek en naast het eten ben ik heerlijk gaan kleuren met de acrylstiften. Heerlijk even uit het hoofd komen. Omdat vele naar buiten gingen, was het ook heerlijk rustig in de ruimte zelf.
In de middag mochten we weer actief aan de slag met het thema rollen. Door middel van een spel ervaarde we verschillende rollen; samenwerken, leider en volger. Echter hadden we ook samen nog een taak te volbrengen en was het belangrijk om jezelf goed in de gaten te houden en niet over je grenzen heen te gaan. Kortom een intensieve taak. Na elke oefening koppelde we plenair terug hoe we onze rol hadden ervaren en wat we opmerkte bij ons zelf. Mooie verhalen kwamen er los maar ook wat emoties.
Sommige oefeningen zijn echt een confrontatie met jezelf en dat geeft emotie. Maar goed het is zoals de therapeut zei: zonder schuring geen glans. En zo is het ook en we weten dat allemaal ook anders zouden we er niet zitten.
Vrijdagochtend gingen we nog verder aan de slag met rollen. O.a. onderzoeken wat een veranderde rol met je doet. Is dit prettig of helemaal niet? Ook deden we een spelvorm waarbij je de ene keer de persoon was die de andere persoon(die de ogen dicht had) met behulp van een stok vasthouden door de ruimte liet lopen. Daarna wisselde je van rol. Ook hierbij dan de vraag wat je voelde? Tot slot mochten we in twee groepen aan de slag met al het materiaal op de foto. We mochten hiervan een toren bouwen tot aan het plafond. Een toren die zelfstandig bleef staan. Echter we kregen allemaal een andere rol toebedeeld die we niet wisten van elkaar.
Tsja en dan komt toch fanatieke weer naar boven in mij. Gelukkig hadden meerdere dat in de groep en gingen we vol goede moed aan de slag met elkaar. Uiteindelijk lukte het ons om een toren te bouwen van de materialen die ook nog bleef staan. Toch een lekker gevoel kan ik je zeggen. Ook hierna evalueerde we met elkaar hoe het is om een rol te krijgen en wat het je opgeleverd heb.
Tot slot hebben we aangegeven wat we meenemen vanuit deze ochtend. Voor mij is dat wie ben ik eigenlijk. Ik kan mij heel goed aanpassen aan de ander; je bent een kameleon zij iemand uit de groep. En ja dat klopt ik pas mij makkelijk aan aan de ander wat hij/zij nodig heeft. Echter vergeet ik mijzelf daardoor weleens. Ik ben zoekende of die kameleon een rol is die ik aanneem of dat ik dat gewoon ben. Nou ja ik hoop dat jullie mij nog kunnen volgen. Ik ga dit in ieder geval voor mijzelf onderzoeken. Hoe mmm dat weet ik nog niet dus mocht je een tip hebben dan hoor ik het graag.
Reactie plaatsen
Reacties